Steypið aftur til Klaksvíkar

Fakta um finaludystin eru her.

Liðini heilsa upp á áskoðararnar (hjá Skála) í stóra skýlinum.

Tað hevur gingið væl hjá Skála í landskappingini í ár, har tær í løtuni togast við AB um 2. plássið. Tað kann blíva silvur ella bronsa, men gullið er longu farið, tí ongin steðgar KÍ á veg móti 11. FM-heitinum á rað!

Og søgan var kalla hin sama í steypafinaluni í Gundadali leygardagin. Hóast Skála góvu alt, sum tær høvdu – og allarhelst meira aftruat – so var hetta bara ikki nokk at hótta KÍ av álvara.

Hetta var fyrstu ferð síðani 1992, tá tær vunnu 2-1 á VB, at Skála hevði spælt seg í steypafinaluna, meðan KÍ hevur verið í hvørjari finalu síðani 1999, og av hesum 12 ferðunum havar tær vunnið tær 8 ferðirnar!


Sera stabili og arbeiðssami liðskiparin hjá KÍ, Malena Josephsen, hevur júst sent eitt gott horna innfyri.

Tað mesta av spælinum í ársins steypafinalu gekk fyri seg millum báðar 16-metrarnar, fáir upplagdir málkjansir vóru, og teir sum vóru, átti KÍ at kalla allar. Hetta var bara ikki ordiliga dagurin hjá toppskjúttanum í 1. deild, Sofíu Purkhús. Skála hevði nakrar góðar deyðbóltstøður, serliga í fyrra hálvleiki, men hesar elvdu ikki á nakran hátt landsliðsmálverjanum hjá KÍ, Randi Wardum, høvuðbrýggj.


Tað kostar at jagstra KÍ um allan vøllin. Her er Fríðrun Danielsen hjá Skála niðri við krampa seint í seinna hálvleiki. Dagsins dómari, Pætur Albinus, gevur henni ein kjans at koma fyri seg aftur.

Skála var ikki niðurspælt nakrantíð, sera stinnar í verjupartinum og stóðu ikki nógv aftanfyri KÍ fram til miðjuna, men álopið var ikki nóg skjótt og ikki nóg vandamikið. Skála eins og flest øll onnur lið seinastu 11 árini mangla teir einarar og tær royndir, sum KÍ hevur, og hetta er í flestum førum munurin millum KÍ og hini liðini. Í mun til nógv onnur lið duga KÍ-kvinnurnar eisini at leika taktiskt. Tær dominera ikki altíð allar dystir á tamb. Tær spæla meira enn so verjukent móti øðrum FM-avbjóðarum fyri síðani at at gera av við tey upp á kontra.

Ein leikari sum 30-ára gamli landsliðsleikarin og málrevurin, Rannvá Andreasen, skal aloftast bara hava EIN kjans, so tekur hon av. Tað gjørdi hon eisini í 55. minutti, tá Skála missur bóltin í uppspælinum, og so fór steypið aftur til Klaksvíkar.

Skála kundi ikki gera stórt meira, tær góvu sum sagt alt, men vóru bara ikki nóg góðar í álopspartinum. Tær flestu av teimum eru sera ungar enn – harav onkrir landsliðsleikarar eisini – og sum skilst, vænta tey varðveita meginpartin av fólkinum komandi ár, so tað kann blíva spennandi, alt eftir hvussu gomul nøkur ávís KÍ-bein kenna seg tá.


Tað vóru mest Skálafjepparar, sum settu dám á finaluna í ár.

Dómarin metti, at eini 150 fólk vóru til finaluna, í meira lagi kanska, men dystin á  áskoðaraplássunum vunnu skálafólk helt avgjørt. Tey vóru farin mannsterk avstað at stuðla sínum liði, og tað gjørdu tey eisini 90 minuttir á tamb! Oliver á Norðlýsinum og onkur einstøk foreldur stuðlaðu KÍ, men klaksvíkingar eru kanska so vanir við at vinna nú, at spenningurin ikki er tann sami longur - og so var tað eisini líka hasin dysturin millum Týskland og Argentina...

FaroeSoccer ynskir KÍ hjartaliga tillukku við uppiborna steypasigrinum og skálakvinnum betri eydnu næstu ferð!